Οι Χριστουγεννιάτικες Γιορτές ήταν πάντα κάτι το ιδιαίτερο για τον χώρο εκμάθησης της γερμανικής γλώσσας. Στα παιδικά μου χρόνια, μαθητής του Goethe Institut Patras, είχαμε ένα μεγάλο έλατο στολισμένο μόνο με άσπρα κεριά (εννοείται ότι δεν τα άναβαν) και πολύ χριστουγεννιάτικη μουσική. Τραγουδούσαμε όλοι μαζί και το κλίμα ήταν κατανυκτικό ναι μεν, αλλά πολύ σοβαρό, τουλάχιστον για μένα. Αργότερα σαν καθηγητής στον ίδιο χώρο, προσπαθήσαμε να επαναφέρουμε τις γιορτές και προσθέσαμε λίγα σκετς. Παράλληλα δημιουργήθηκε ο Ελληνογερμανικός Σύνδεσμος από διάφορους συμπολίτες μας. Κάποιος είχε την ιδέα να κάνουμε όλοι μαζί μια γιορτή στην Αχάϊα Κλάους.
Εγώ σαν μέλος του ΔΣ και καθηγητής ταυτόχρονα του Goethe μαζί με άλλους συναδέλφους προετοιμάσαμε την παιδική παράσταση. Υπολογίζαμε το πολύ 150 επισκέπτες και ήρθαν πάνω από 1000. Αυτή η γιορτή επαναλήφθηκε για αρκετά χρόνια. Αργότερα με την Κατερίνα ενοικιάζαμε την αίθουσα Αίγλη στην Veso Mare. Εκεί ξεκίνησε και η ιδέα του Glühwein (κόκκινο ζεστό κρασί), με συνταγή σπιτική. Στην Αίγλη καλούσαμε και διάφορους φορείς ή ιδρύματα που συμμετείχαν ( ίδρυμα Μέριμνα, βιβλιοπωλείο Πολύεδρο ,… και πολλά άλλα).
Πέρασε και αυτή η εποχή και συνεχίσαμε στην Παντανάσσης την παράδοση. Στην αρχή σε μία μεγάλη αίθουσα και μετά στο ισόγειο, μπροστά από το τζάκι. Μία γιορτή με τους φοιτητές και μία με τα παιδιά. Φέτος θα είναι η πρώτη φορά (ελπίζω και η τελευταία) που η γιορτή μας θα γίνει διαδικτυακά. Ότι καταφέρουμε να οργανώσουμε με τους μαθητές μας θα δημοσιοποιηθεί σε αυτό εδώ τον χώρο, αλλά και στις σελίδες μας στο Facebook και στο Instagram, αλλά και στο κανάλι μας στο YouTube. Υπόσχομαι πάντως τον Ιανουάριο, εφόσον τα λέμε πάλι από κοντά, να φτιάξουμε το Glühwein.
