Griechenlandzeitung (auf Deutsch και στα ελληνικά)

Aber verschwinden die Wolken und legt der ersehnte Sonnenschein sich über Berge, Meer und Wiesen, dann geht es richtig los! Dann explodieren die Natur und die Lebenslust! Aus dem Nachbarhaus klingen Lieder aus dem Fernsehapparat, und nebenan in Jorgosʼ Holzwerkstatt tönt laute Klarinettenmusik (κλαρίνα) aus dem Autoradio, die Autotür ist weit geöffnet. Alle Vögel sind schon da und singen in allen Tönen, die Spatzen zwitschern fröhlich, die Schwalben pfeifen melodisch und fliegen mich furchtlos unter dem Vordach der Eingangstür an, weil sie hier partout ein Nest bauen möchten. Und im Hof (αυλή) pickt ein Wiedehopf nach Insekten. Alle Jahre wieder sehe ich diesen wunderschönen Vogel im Frühling. Wie aus meinen Notizen hervorgeht, erscheinen die Schwalben und der Wiedehopf nicht wie im vorigen Jahr Mitte März, sondern erst nach dem 10. April. In der Nacht hat es geregnet, jetzt bricht die Sonne hervor. Prompt pfeift der Nachbar eine fröhliche Melodie. Und im Dorf hupt jeder jedem, die Kafenions sind mit einem Schlag von plaudernden Männern besetzt, die Jugendlichen fahren lachend, oft zu zweit und ohne Helm, Slalom durchs Dorf. Die Strahlen der Sonne kitzeln wildwachsende Blumen wach: Iris, Narzissen, Scharbockskraut, Kamille. Von einem Tag zum andern stehen die Bäume in voller Blütenpracht. In diesem Jahr sticht der Judasbaum mit seinen satt mauvefarbenen Blüten als einer der ersten aus der erwachenden Natur hervor. Ich freue mich bereits auf den Marktbesuch und auf das frische Frühlingsgemüse: Rucola, Mangold, Spinat, Rote Bete und Möhren. Beim Herumstreifen in den Bergwiesen um die Schaffarm ihres Vaters herum pflückt die zwölfjährige Matina ein Bündel Narzissen für mich. Und heute steht sie mit einer besonders köstlichen Delikatesse in der Haustür: mit einer Handvoll Wildspargel. „Der wächst nur im Schatten“, erklärt sie, „und du musst wissen, ich habe ihn frisch gepflückt.“ (Griechenland Zeitung / Linda Graf)

Σε μία ηλιόλουστη πρωινή μέρα, όταν η διάθεση είναι στα ύψη, ακολουθούν πάλι μία-δύο βροχερές μέρες. Χθες ήταν ζεστά, σχεδόν καύσωνας, σήμερα τα σύννεφα καλύπτουν τον ουρανό, είναι κρύο και υγρό. «Ο Απρίλης κάνει ό,τι θέλει», ακόμη και στα ελληνικά μέρη.

Αλλά μόλις τα σύννεφα φύγουν και ο αναμενόμενος ήλιος απλώσει τις ακτίνες του πάνω από τα βουνά, τη θάλασσα και τα λιβάδια, τότε αρχίζει η πραγματική ζωή! Τότε η φύση και η ζωντάνια εκρήγνυνται! Από το διπλανό σπίτι ακούγονται τραγούδια από την τηλεόραση, και δίπλα στο ξυλουργείο του Γιώργου η δυνατή μουσική από το κλαρίνο (κλαρίνα) ακούγεται από το αυτοκίνητο, με την πόρτα ανοιχτή. Όλα τα πουλιά έχουν ήδη φτάσει και τραγουδούν σε όλους τους τόνους, οι σπουργίτες τιτιβίζουν χαρούμενα, οι χελιδόνια σφυρίζουν μελωδικά και πετάνε απερίφορα κάτω από την πόρτα του σπιτιού μου γιατί θέλουν να φτιάξουν φωλιά εδώ. Και στην αυλή (αυλή) τρώει ένας ουτίφας έντομα. Κάθε χρόνο ξαναβλέπω αυτό το όμορφο πουλί την άνοιξη. Όπως φαίνεται από τις σημειώσεις μου, τα χελιδόνια και ο ουτίφας δεν εμφανίζονται όπως πέρυσι στα μέσα Μαρτίου, αλλά μετά τις 10 Απριλίου. Τη νύχτα έβρεξε, τώρα βγαίνει ο ήλιος. Αμέσως ο γείτονας σφυρίζει μια χαρούμενη μελωδία. Και στο χωριό όλοι κορνάρουν ο ένας στον άλλον, τα καφενεία γεμίζουν από τη μια στιγμή στην άλλη με κουβεντιάζοντες άντρες, οι νέοι περνούν γελώντας, συχνά σε ζευγάρια και χωρίς κράνος, σλάλομ στο χωριό. Οι ακτίνες του ήλιου ξυπνούν τα άγρια λουλούδια: Ίριδες, νάρκισσους, αγριόχορτα, χαμομήλια. Από μέρα σε μέρα τα δέντρα βρίσκονται στην πλήρη ανθοφορία. Φέτος ξεχωρίζει η βαθυμούρα με τα πλούσια μωβ άνθη της ως μία από τις πρώτες στην ξυπνημένη φύση. Ανυπομονώ για την επίσκεψη στην αγορά και για τα φρέσκα λαχανικά της άνοιξης: ρόκα, σέσκουλα, σπανάκι, παντζάρια και καρότα. Καθώς περιπλανιέται στις ορεινές λιβαδιές γύρω από το πρόβατο του πατέρα της, η δώδεκαχρονη Ματίνα μου κόβει μια δέσμη νάρκισσων. Και σήμερα στέκεται στην πόρτα του σπιτιού με μια ιδιαίτερα νόστιμη λιχουδιά: μια χούφτα άγριο σπαράγγι. «Αυτό φυτρώνει μόνο στη σκιά», εξηγεί, «και πρέπει να ξέρεις, το έκοψα φρέσκο».